ONLINE GIDS

Ulcus Cruris (Beenzweer) – Compacte gids 2024

Ulcus Cruris in een notendop

Ulcus cruris (“beenzweer”) is een wond aan het onderbeen die langzaam of helemaal niet geneest. De open wond staat bloot aan een verhoogd risico op infectie omdat ziekteverwekkers het onderliggende weefsel kunnen binnendringen. Ulcus cruris is in wezen een symptoom van een onderliggende ziekte. Als er sprake is van een chronische veneuze ziekte, wordt dit een veneus beenzweer (Ulcus cruris venosum) genoemd. Als een patiënt verkalkte slagaders heeft, spreken artsen van een arterieel beenzweer (Ulcus cruris arteriosum). Als beide problemen het zweer hebben veroorzaakt, spreekt men van een arterieel-veneus beenzweer (Ulcus cruris mixtum). Bij meer dan de helft van de patiënten met Ulcus cruris wordt het veneuze type beenzweer vastgesteld¹. Betrokkenen kunnen bijvoorbeeld spataderen of diepe veneuze trombose hebben, wat leidt tot de veneuze aandoening. Als er een wond ontstaat in het onderbeen, geneest deze langzaam of helemaal niet. De aanhoudende bloedophoping in de benen verhindert een adequate toevoer van voedingsstoffen. Een zweer in het onderbeen betekent voor betrokken patiënten vaak pijn, jeuk, zwelling en wekelijkse bezoeken aan de arts om het wondverband te vervangen en het compressieverband opnieuw aan te leggen. De behandelingsopties voor beenzweren zijn de afgelopen decennia verbeterd, maar nog steeds beperkt. Er wordt momenteel echter onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van nieuwe en innovatieve therapeutische benaderingen. Het doel is om mensen te helpen die last hebben van beenzweren en nog geen optimale therapie hebben gevonden. In deze gids vindt u praktische informatie die nuttig kan zijn bij de behandeling van beenzweren.

Inhoud

1. Overzicht: Ulcus cruris profiel

2. Achtergrondinformatie: wat is Ulcus cruris precies?

3. Oorzaken en risicofactoren: hoe ontstaat Ulcus cruris?

4. Symptomen: niet altijd geassocieerd met pijn

5. Diagnose: een blik is meestal voldoende

6. Verloop en prognose: vooruitzichten op herstel

7. Behandeling en zorg: grondige behandeling voor een optimale wondbehandeling

8. Nieuwe behandelingen: onderzoekers ontwikkelen nieuwe therapieën

Overzicht

Ulcus cruris profiel

Chronische Ulcus cruris zijn open wonden op het onderbeen die meestal doorlopen tot in de diepere huidlagen en langzaam of helemaal niet genezen. Ulcus cruris wordt ook wel “beenzweer” of “onderbeenzweer” genoemd”.

Veneuze beenzweren vormen meer dan de helft van alle gevallen van beenzweren.¹ Ze worden vaak veroorzaakt door spataderen, diepe veneuze trombose of verwondingen, bijv. door ongevallen. De medische term voor veneuze beenzweren is Ulcus cruris venosum. Een andere oorzaak van beenzweren is verkalking van de beenslagaders, bekend als perifeer arterieel vaatlijden (PAV). De medische term voor arteriële beenzweren is Ulcus cruris arteriosum. In sommige gevallen hebben zowel arteriële als veneuze problemen het zweer veroorzaakt, wat de reden is dat ze arterieel-veneuze beenzweren worden genoemd (Ulcus cruris mixtum). In Europa heeft ongeveer 0,3%-3% van de bevolking beenzweren, waarbij de waarschijnlijkheid toeneemt met de leeftijd.²

De open wonden van patiënten lopen een constant risico op infectie. Daarom moeten professionele zorgverleners de aangetaste gebieden regelmatig reinigen en speciale verbanden aanbrengen. Wondreiniging vormt het basiskader voor de behandeling van beenzweren. Soms voeren artsen ook chirurgische behandelingen uit of schrijven ze medicijnen voor.²

U kunt beenzweren voorkomen door verschillende beheersbare risicofactoren te vermijden, zoals alcoholgebruik, roken of overgewicht.² Regelmatige lichaamsbeweging is vooral aan te raden om op de lange termijn een goede bloedsomloop te bevorderen.

Belangrijkste feiten over Ulcus cruris:

Een beenzweer ontstaat nooit “vanzelf”. De basisvoorwaarde is vaak een circulatiestoornis in de benen.

Deze circulatiestoornis wordt meestal veroorzaakt door chronische veneuze insufficiëntie (kortweg CVI) of perifeer arterieel vaatlijden (kortweg PAV).

Veel patiënten hebben al CVI in het eindstadium, wat vaak wordt aangeduid als spataderen.³

laat meer zien

Ulcus cruris komt zelden voor vóór de leeftijd van 40 jaar. Vanaf de leeftijd van 75 jaar neemt het risico om de ziekte te ontwikkelen aanzienlijk toe.

Vrouwen worden vaker getroffen dan mannen.⁴

De wond dringt vaak door tot in diepere weefsellagen, soms zelfs tot op het bot.

Behandeling, preventie en prognose variëren afhankelijk van de onderliggende ziekte die het beenzweer heeft veroorzaakt.

Bent u geïnteresseerd in nieuwe behandelingsopties? Lees meer onder “Nieuwe behandelingen”.
Lees hier meer over nieuwe behandelingen →

Ulcus cruris patiënten kunnen nu deelnemen aan een onderzoek met een nieuw actief ingrediënt. Lees meer over ons Ulcus cruris Onderzoek.
Lees hier meer over ons Ulcus cruris Onderzoek →

Achtergrondinformatie

Wat is Ulcus cruris precies?

Ulcus cruris is een zweer in het onderbeen dat slecht of niet geneest. De term is afkomstig van Latijnse woorden:

Ulcus = zweer
Crus = onderbeen

Er zijn verschillende soorten Ulcus cruris, elk met verschillende risicofactoren. In de meeste gevallen is er echter sprake van een verminderde bloeddoorstroming, waardoor het aangetaste weefsel na verloop van tijd beschadigd raakt.

Ulcus cruris venosum

Chronische veneuze insufficiëntie (kortweg CVI) kan leiden tot veneuze beenzweren, ook wel Ulcus cruris venosum genoemd. Bij veneuze insufficiëntie stroomt het bloed niet goed terug naar het hart omdat bijvoorbeeld de veneuze kleppen niet meer voldoende functioneren. Dit kan leiden tot een verhoogde voedselarme, veneuze bloeddruk in het been. Hierdoor wordt het weefsel niet meer voldoende voorzien van de voedingsstoffen die het nodig heeft voor het genezingsproces. De arts stelt een veneus beenzweer vast als de veneuze insufficiëntie een open chronische wond veroorzaakt die ten minste tot in de onderhuidse laag reikt.²

Ulcus cruris arteriosum

Dit type beenzweer komt minder vaak voor. Net als veneuze beenzweren worden ook arteriële beenzweren veroorzaakt door een slechte bloedsomloop, wat op de lange termijn tot een beenzweer leidt. Als de beenslagaders vernauwd zijn, staat dit bekend als perifeer arterieel vaatlijden (PAV). In een vroeg stadium wordt dit vaak beschreven als etalagebenen. Patiënten ervaren pijn wanneer ze hun benen bewegen, die alleen stopt wanneer ze in rust zijn. Bij arteriële beenzweren voorzien verkalkte slagaders de benen niet langer van voldoende hoeveelheden voedingsrijk arterieel bloed. De huid wordt kwetsbaarder en ontwikkelt uiteindelijk zweren.⁵

Ulcus cruris mixtum (Gemengd zweer)

Hoewel dit type beenzweer zeer zeldzaam is, lijden sommige mensen zowel aan CVI als aan PAV. Als zij beenzweren ontwikkelen, kunnen de symptomen van een veneus beenzweer en een arterieel beenzweer door elkaar heen lopen. Experten noemen deze gemengde vorm een arterieel-veneus zweer.

Andere subtypes van Ulcus cruris

Er zijn ook meer specifieke namen voor beenzweren die informatie geven over de belangrijkste oorzaak van het zweer:

Ulcus cruris varicosum: spataderen zijn de hoofdoorzaak, een subtype van veneus beenzweer
Ulcus cruris post-trombotisch: post-trombotisch syndroom is de belangrijkste oorzaak, subtype van veneus beenzweer
Ulcus cruris traumaticum: ongeval als belangrijkste oorzaak
Ulcus cruris neoplasticum: kanker als belangrijkste oorzaak
Ulcus cruris infectiosum: infectie als belangrijkste oorzaak

Informatietabel: veneus vs. arterieel

	Ulcus cruris venosum	Ulcus cruris arteriosum
Initiële toestand	Chronische veneuze insufficiëntie (CVI)	Perifeer arterieel vaatlijden (PAV)
Probleem	Terugstroom van voedselarm, veneus bloed	Afsluiting van de stroom voedingsrijk, arterieel bloed
Typische locatie van de wond	Aan de binnenkant van het onderbeen of de binnen- en buitenkant van de enkel	Aan de buitenranden van de voet, op het scheenbeen of de zijkant van het onderbeen
Kleur van de wond	Bruin, blauw, zwart	Rood, geel, zwart
Uiterlijk rond de wond	Waterretentie in het weefsel, pigmentatie van de huid	Bleke, koude huid
Rand van de wond	Onregelmatig, plat	Goed afgetekend, “uitgestansd”
Diepte van de wond	Oppervlakkig tot diep	Diep
Vochtlekkage	Veel	Weinig
Pols meetbaar aan de voet	Ja	Niet altijd voelbaar
Pijn	Geen tot gemiddeld	Gemiddeld tot sterk
Pijnverlichting	Houd de benen hoog	Houd de benen omlaag

Bent u geïnteresseerd in nieuwe behandelingsopties? Lees meer onder “Nieuwe behandelingen”.
Lees hier meer over nieuwe behandelingen →

Ulcus cruris patiënten kunnen nu deelnemen aan een onderzoek met een nieuw actief ingrediënt. Lees meer over ons Ulcus cruris Onderzoek.
Lees hier meer over ons Ulcus cruris Onderzoek →

Oorzaken en risicofactoren

Hoe ontstaat Ulcus cruris?

Een slechte bloedsomloop bevordert de ontwikkeling van beenzweren, veroorzaakt door beschadigde slagaders of aders. De ontwikkeling van Ulcus cruris hangt dus af van het type beschadigd bloedvat.

Hoe ontstaat Ulcus cruris venosum?

Een veneus beenzweer is het eindstadium van een lange kettingreactie. Elke patiënt bij wie Ulcus cruris venosum wordt vastgesteld, heeft al enige tijd last van veneuze insufficiëntie.

Wat is chronische veneuze insufficiëntie (CVI)?

Het meest duidelijke symptoom van veneuze insufficiëntie zijn spataderen, waarbij de aderen langgerekt en knoestig worden, waardoor het bloed slecht terugstroomt naar het hart. Als gevolg daarvan verzamelt het bloed zich in het onderbeen, wat leidt tot verhoogde waterlekkage in het omringende weefsel, waarbij de aderen langwerpig worden en uitpuilen in knobbels. Deze ophoping van vocht in het weefsel wordt oedeem genoemd. Als dit na verloop van tijd aanhoudt, verhardt het bindweefsel rond het oedeem, wat ook wel sclerose wordt genoemd. Als deze toestand na verloop van tijd onveranderd blijft, kunnen er zweren ontstaan.⁶

Risicofactoren voor CVI

Overgewicht
Plotselinge blootstelling aan hitte (sauna’s of hete baden)
Overwegend zittende of staande, monotone activiteiten
Alcohol
Strakke kleding of hoge hakken
Ouderdom
Genetische aanleg
Hormonale veranderingen, bijv. tijdens de zwangerschap
Trombose²

Stadia van CVI

CVI ontwikkelt zich langzaam en is vaak al in een vroeg stadium te herkennen als u weet waarop u moet letten. CVI wordt onderverdeeld in drie stadia:

Stadium I: Tijdelijke zwelling van de voeten en onderbenen en blauwachtige aderen aan de rand van de voet (een indicatie van vochtretentie)
Stadium II: Permanente zwelling en oedeem van de benen en voeten. Blauwachtige of bruinachtige verkleuring. Pijnlijke verharding van het weefsel
Stadium III: Een veneus beenzweer ontwikkelt zich als gevolg van onvoldoende bloedsomloop²

Hoe ontwikkelt Ulcus Cruris arteriosum zich?

In het geval van arteriële beenzweren wordt het weefsel onvoldoende voorzien van voedingsstoffen en zuurstof als gevolg van perifeer arterieel vaatlijden (PAV).

Wat is PAV?

PAV is een ernstige aandoening, omdat naast de onderbenen vaak ook andere slagaders worden aangetast. Naast een verhoogd risico op het ontwikkelen van een beenzweer, lopen patiënten ook een verhoogd risico op het krijgen van een ischemische beroerte of een hartaanval, bijvoorbeeld.

Risicofactoren voor PAV

Roken
Type 2 diabetes
Overgewicht
Hoge LDL-cholesterol waarden
Hoge bloeddruk
Ouderdom
Genetische aanleg
Type 1 diabetes⁷

Stadia van PAV

PAV kan worden ingedeeld in verschillende stadia. De indeling is gebaseerd op het stadium van claudicatio bij de patiënt.

Stadium I: Geen duidelijke symptomen
Stadium IIa: Pijn in de benen als enkel de spieren worden getraind
Stadium IIb: Eenvoudige beenbewegingen veroorzaken pijn (matige tot ernstige claudicatio)
Stadium III: Permanente (ischemische) pijn in rust

Stadium IV: Er heeft zich een Ulcus cruris arteriosum ontwikkeld⁸

Symptomen

Niet altijd geassocieerd met pijn

Ulcus cruris is een (meestal diepe) wond die, in tegenstelling tot een typische verwonding, niet vanzelf geneest. In extreme gevallen kan de wond zelfs doorlopen tot op het bot. Bij de meeste patiënten is de wond constant vochtig. Het doorsijpelende vocht verzacht de randen van de wond. Er moet ook onderscheid worden gemaakt tussen de symptomen van de twee primaire vormen van beenzweren.

Symptomen van Ulcus cruris venosum:

De wond zit meestal onder de knie aan de binnenkant van het dijbeen, maar kan ook aan de buitenkant van het enkelgewricht zitten. In sommige gevallen kan de zweer zich rond het hele been wikkelen. De pijn is meestal mild tot minimaal als de wond niet geïnfecteerd is. De volgende symptomen kunnen ook optreden:

Bruine, blauwe of zwarte verkleurde huid
Slijmerige afscheiding
Zwelling
Ontsteking
Jeukende, verharde huid
Schilfering⁵

Symptomen van Ulcus cruris arteriosum:

De term “beenzweer” is enigszins misleidend voor arteriële beenzweren omdat deze zich meestal ontwikkelen op de voet, hiel of tenen in plaats van het onderbeen. Ulcus cruris kan echter ook op andere plaatsen voorkomen. De wonden zien er vaak uit alsof de huid is “uitgestanst” met een koekjesvorm. Een arterieel beenzweer is aanzienlijk pijnlijker dan een veneus beenzweer en wordt vaak gekenmerkt door de volgende symptomen:

Rode, gele of zwarte wond
Diepe wond
Het getroffen gebied voelt koud aan
Strakke, haarloze huid
Het been wordt rood bij het bungelen en wordt bleek bij het optillen⁵

Bent u geïnteresseerd in nieuwe behandelingsopties? Lees meer onder “Nieuwe behandelingen”.
Lees hier meer over nieuwe behandelingen →

Ulcus cruris patiënten kunnen nu deelnemen aan een onderzoek met een nieuw actief ingrediënt. Lees meer over ons Ulcus cruris Onderzoek.
Lees hier meer over ons Ulcus cruris Onderzoek →

Diagnose

Een blik is meestal voldoende

Omdat Ulcus cruris zich vaak ontwikkelt in de laatste fase van CVI of PAV en de symptomen onmiskenbaar zijn, is de diagnose meestal snel gesteld. De meeste huisartsen herkennen een beenzweer op het eerste gezicht en weten hoe ze een chronisch beenzweer moeten onderscheiden van een gewone wond.

Medische voorgeschiedenis

Het stellen van de diagnose is niet voldoende. Om de patiënt te genezen is meer nodig dan alleen verband aanleggen en de ziekte oppervlakkig behandelen. Artsen moeten de oorzaken vaststellen zodat mogelijke behandelingsopties kunnen worden overwogen.

Om dit te doen, begint de huisarts meestal met het afnemen van je medische voorgeschiedenis om een gedetailleerd beeld te krijgen van je huidige situatie. Hij zal u bijvoorbeeld vragen:

Wanneer heeft u de wond voor het eerst opgemerkt?
Is de wond de afgelopen weken groter of kleiner geworden?
Is de wond pijnlijk?
Is er al CVI of PAV bij u vastgesteld?
Ervaart u pijn bij het wandelen?

Gedetailleerder onderzoek van de wond en de onderliggende bloedvaten

Na of tijdens de medische voorgeschiedenis zal de arts de wond onderzoeken en het weefsel controleren op verharding of afscheiding. Daarnaast kan hij een echografisch onderzoek regelen of ter plekke uitvoeren. Door middel van echografie (ook wel een ultrasound genoemd) kan de huisarts een duidelijker beeld krijgen van het aangetaste gebied in het been en vaten zoals aderen of slagaders zichtbaar maken.⁴ Hierdoor kan hij herkennen welke circulatiestoornis er aanwezig is als dat eerder onduidelijk was.

Bloedonderzoek

Met behulp van een bloedtest kan de arts snel vaststellen of er sprake is van diabetes mellitus. Als dat zo is, zal hij ook overwegen om diabetes te behandelen als onderdeel van het behandelplan.

Uitstrijkje van bacteriën

Als de wond er gezwollen uitziet en meer sijpelt dan normaal, of als er andere klinische tekenen van een infectie aanwezig zijn (bijvoorbeeld koorts), kan uw zweer geïnfecteerd zijn. Uw arts zal waarschijnlijk een monster van uw wond nemen en dit naar een laboratorium sturen voor analyse. Het identificeren van ziekteverwekkers in de wond en het omringende weefsel is cruciaal voor het voorschrijven van de juiste antibiotica. Uw arts kan u alleen de juiste therapie geven als hij de positieve resultaten van het uitstrijkje van de bacteriën heeft.²

Bent u geïnteresseerd in nieuwe behandelingsopties? Lees meer onder “Nieuwe behandelingen”.
Lees hier meer over nieuwe behandelingen →

Ulcus cruris patiënten kunnen nu deelnemen aan een onderzoek met een nieuw actief ingrediënt. Lees meer over ons Ulcus cruris Onderzoek.
Lees hier meer over ons Ulcus cruris Onderzoek →

Verloop en prognose

Vooruitzichten op herstel

Een behandeld veneus beenzweer geneest over het algemeen beter en sneller (meestal binnen 4 maanden) dan een arterieel beenzweer. Het terugvalpercentage is echter aanzienlijk hoger bij deze vorm.⁹

Zoals bij de meeste ziekten is consistente therapie en vervolgbehandeling cruciaal om een beenzweer te genezen en herhaling te voorkomen. De leeftijd van de patiënt is essentieel voor de prognose, omdat wondgenezing bij oudere mensen al langzamer verloopt. In deze gevallen kan het zelfs enkele jaren duren voordat een beenzweer genezen is. Soms is er helemaal geen verbetering.

Patiënten kunnen zelf specifieke maatregelen nemen om hun genezingsresultaten te verbeteren:

Ongeacht of het arterieel of veneus is, regelmatige en voldoende lichaamsbeweging bevordert de bloedsomloop in de benen.
In het geval van veneuze beenzweren kan grondige compressietherapie de bloedsomloop verbeteren en zo een beslissende invloed hebben op het verloop van de ziekte.
Voor een gezonde bloedsomloop moet u typische risicofactoren die de ontwikkeling van Ulcus cruris kunnen bevorderen, zoals roken of overgewicht, vermijden.

Behandeling en verzorging

Grondige behandeling voor een optimale wondbehandeling

Ulcus cruris en de oorzaken ervan zijn vaak moeilijk te behandelen. Diagnostische beoordeling, waarbij de vasculaire, metabole en fysieke omstandigheden van de patiënt worden bekeken, is essentieel aan het begin van de behandeling. De therapie duurt vaak lang en er moeten verschillende behandelmethoden worden gecombineerd.

De doelen van elke behandeling omvatten:

Het bevorderen van de bloedsomloop en het verbeteren van de veneuze terugstroom, bijvoorbeeld door compressietherapie;
Het elimineren of behandelen van de uitlokkende oorzaak, bijv. door chirurgische ingrepen;
Het bevorderen van genezing, bijvoorbeeld met wondverzorging, verbetering van de levensstijl, symptoombestrijding, verlichting van symptomen;
Het voorkomen van verergering, bijvoorbeeld door medische educatie van de betrokken persoon;
Het behoud van optimale hydratatie van het wondweefsel.²

Compressietherapie

Compressietherapie is meestal het startpunt voor de behandeling van veneuze beenzweren, omdat het niet-invasief is en een essentiële basisvereiste bevordert (voldoende doorbloeding in de benen en voeten). Medische compressietherapie bestaat uit kleding of apparaten die statische of dynamische mechanische compressie uitoefenen op een lichaamszone. In de praktijk gaat het meestal om compressiekousen en -verbanden. In de beginfase van de behandeling worden compressieverbanden meestal dagelijks aangelegd. Het aanleggen van een compressieverband is ingewikkelder dan het lijkt en mag alleen worden gedaan door opgeleide zorgprofessionals. Een slecht aangelegd compressieverband kan een averechts effect hebben en daardoor het verloop van het zweer verergeren.¹⁰

Wondreiniging

Professionele zorgverleners moeten de open wond regelmatig schoonmaken. Ze zullen specifieke wondoplossingen gebruiken om de wond te desinfecteren. Ze kunnen ook een wondreiniging uitvoeren waarbij de aanslag op het wondoppervlak wordt afgeschraapt en de wond zo wordt gereinigd.

Zodra dit succesvol is verwijderd, kunnen kompressen met antibacteriële middelen helpen om eventuele ziekteverwekkers te doden, indien nodig.

Larventherapie

Nadat de bedekking van de wond is verwijderd, kan uw arts een wondreiniging met vliegenlarven aanbevelen. Hiervoor worden steriele larven op de zweer geplaatst die alleen het dode weefsel van de wond opeten.¹¹

Chirurgische behandeling

Moderne chirurgische procedures worden soms gebruikt om één of meer van de bovengenoemde behandelingsdoelen te bereiken.

Chirurgie voor Ulcus cruris venosum

Spataderen veroorzaken indirect een veneus beenzweer. Er zijn verschillende methoden om spataderen chirurgisch te verwijderen:

Ader strippen: chirurgen maken incisies net onder de lies (bovenste incisie) en bij de enkel of in de knieholte (onderste incisie). De ader wordt bij de bovenste incisie afgebonden. Bij de onderste incisie wordt een draad ingebracht en langzaam naar voren geschoven. Aan het onderste uiteinde van de draad zit een grotere bevestiging. Hierdoor kan de ader er via de bovenste incisie helemaal worden gestript.¹²
Flebectomie: flebectomie werkt op een vergelijkbare manier als aderstripping. Er worden echter meerdere kleine incisies gemaakt en delen van de ader worden stap voor stap verwijderd. De procedure wordt vooral toegepast bij kleinere spataderen (vaak de zijtakken van grotere spataderen). Deze relatief nieuwe methode geneest sneller dan de typische stripping.
Sclerotherapie: hierbij wordt er een vloeistof in de aangetaste ader geïnjecteerd. Het actief ingrediënt beschadigt de aderwand, die vervolgens wordt omgezet in bindweefsel. De ader wordt zo permanent afgesloten. Soms kan sclerotherapie echter blijvende huidverkleuring op de injectieplaats achterlaten of tot aderontsteking leiden.

Chirurgie voor Ulcus Cruris arteriosum

Net als veel andere slagaderlijke aandoeningen kunnen ook arteriële beenzweren in de benen worden behandeld met een bypassoperatie.¹³ Hierbij wordt een nieuwe buis voor de bloedstroom in uw been en voet gecreëerd die het vernauwde of geblokkeerde deel van de slagader omzeilt. De nieuwe buis kan kunstmatig zijn of een transplantaat uit een ader in uw been of arm. Een andere optie is om het verkalkte deel van een slagader te “verwijden” en er een gaasje, of een stent, in te plaatsen.

Behandeling met medicijnen

Bij Ulcus cruris speelt medicatie geen centrale rol en vervangt dus nooit de behandeling van de oorzaak van het zweer. In ernstige gevallen wordt een aanvullende behandeling met medicijnen aanbevolen. Als onderdeel van deze therapie zullen artsen meestal medicijnen voorschrijven die groeifactoren bevatten om de wondregeneratie te stimuleren.²

Zwelling tegengaan

Een veneus beenzweer gaat meestal gepaard met zwelling van de voeten (oedeem) door vochtophoping. Als u uw been hoog legt, kunt u de zwelling verminderen. U kunt bijvoorbeeld een koffer of kussen onder het voeteneinde van uw matras leggen om uw benen ‘s nachts omhoog te leggen.⁵

Vervelende jeuk behandelen

Vooral Ulcus cruris venosum kan ervoor zorgen dat de huid rond de wond erg jeukt. Dit is meestal veneus eczeem, dat kan worden behandeld met een vochtinbrengende zalf of een corticosteroïde zalf.

In zeldzamere gevallen kan de jeuk ook worden veroorzaakt door een allergische reactie, bijvoorbeeld als u allergisch bent voor bestanddelen in het wondverband.

Wat de oorzaak ook is, weersta de drang om te krabben, want dit kan de aandoening verergeren of zelfs wondinfecties veroorzaken.

Behandeling van geïnfecteerde zweren

Een geïnfecteerde open wond wordt vaak gekenmerkt door afscheiding, toenemende pijn op de plaats van de wond en roodheid rond de randen. In dit geval worden meestal antibiotica voorgeschreven om de infectie te elimineren. Daarnaast wordt het gebruikelijke behandelplan strikt gevolgd.⁵

Bent u geïnteresseerd in nieuwe behandelingsopties? Lees meer onder “Nieuwe behandelingen”.
Lees hier meer over nieuwe behandelingen →

Ulcus cruris patiënten kunnen nu deelnemen aan een onderzoek met een nieuw actief ingrediënt. Lees meer over ons Ulcus cruris Onderzoek.
Lees hier meer over ons Ulcus cruris Onderzoek →

Nieuwe behandelingen

Onderzoekers ontwikkelen nieuwe therapieën

Veel behandelingen voor Ulcus cruris zijn invasief of oncomfortabel op de lange termijn. Er zijn maar een paar opties om beenzweren met medicijnen te behandelen. Daarom proberen onderzoekers voortdurend nieuwe therapeutische benaderingen en actieve ingrediënten te ontwikkelen om beenzweren te behandelen.

Er wordt nu onderzoek gedaan naar een nieuw actief ingrediënt met een potentieel langetermijneffect

Onderzoekers onderzoeken nu een nieuw actief ingrediënt tegen beenzweren dat is afgeleid van stromale cellen met ontstekingsremmende en wondhelende eigenschappen. Ze onderzoeken ook of dit actief ingrediënt een langdurig effect heeft en de wond permanent kan sluiten.

Bepaalde Ulcus cruris-patiënten kunnen deelnemen aan een lopend klinisch onderzoek met het nieuw actief ingrediënt

Een multinationaal fase III klinisch onderzoek genaamd Allo-APZ2-CVU-III, ook bekend als het “Ulcus cruris Onderzoek”, onderzoekt momenteel de werkzaamheid en verdraagzaamheid van dit nieuw geneesmiddel voor onderzoek tegen beenzweren. Patiënten kunnen nu deelnemen aan het Ulcus cruris Onderzoek als ze voldoen aan specifieke criteria en de kans hebben om het nieuw geneesmiddel voor onderzoek te ontvangen. Als u geïnteresseerd bent in deelname aan het onderzoek, kunt u hier meer informatie vinden:

Verdere informatie

Kwaliteitsrichtlijn:

Dit artikel is gebaseerd op de Duitse richtlijn voor evidence-based gezondheidsinformatie, “Leitlinie evidenzbasierte Gesundheitsinformation”.¹⁴

Auteurs:

Priv.-Doz. Dr. med. Andreas Kerstan, Tristan Auer

Medische beoordeling:

Birgit Schouren, Ann-Katrin Rueß, Elke Niebergall-Roth, Anna Mößmer

Datum:

22.03.2024

Referenties:

Alle referenties zijn geraadpleegd in maart 2024.

Belangrijke opmerking

Dit artikel bevat algemene adviezen en informatie. Het mag niet worden gebruikt voor zelfdiagnose of zelfbehandeling en vormt geen aanbeveling voor een therapie. Het is geen vervanging voor het raadplegen van een arts. Neem voor individuele vragen contact op met uw behandelend arts.

Bent u geïnteresseerd in
het Ulcus cruris Onderzoek?

Ontdek nu of u vrijblijvend kunt deelnemen aan de studie.

Bronnen

Neumann HAM et al. JEADV 2016;30:1843-1875.
O’Donnell, T. F. et al. J Eur Acad Dermatol Venereol 2014; 30(11): 1843-1875
Grey JE et al. BMJ. 2006;332(7537):347-350.
Agale S Ulcers. 2013.
Grey JE et al. BMJ. 2006;332(7537):347-350
Patel SKK et al. Venous Insufficiency. 2021.
Zemaitis MR Peripheral Arterial Disease. 2022.
Cleveland Clinic, https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/17357-peripheral-artery-disease-pad, accessed 20.03.2024
McDaniel HB et al. J Vasc Surg. 2001
Ren S et al. World journal of clinical cases. 2020;8(21):5070-5085.
SIGN Guideline for the management of chronic venous leg ulcers, https://www.oxfordhealth.nhs.uk/wp-content/uploads/2015/08/SIGN-Guidelines-foer-the-Management-of-Venous-Leg-Ulcers.pdf, accessed 20.03.2024
NHS, Treatment of varicose veins, https://www.nhs.uk/conditions/varicose-veins/treatment/, accessed 20.03.202
NICE, Management acute limb ischaemia, https://cks.nice.org.uk/topics/peripheral-arterial-disease/management/acute-limb-ischaemia/, accessed 20.03.2024

Online Gids

Ulcus Cruris (Beenzweer) – Compacte gids 2024

Dr. Milan Tjioe

Kwaliteitscontrole

Ulcus Cruris in een notendop

Inhoud

Overzicht

Ulcus cruris profiel

Belangrijkste feiten over Ulcus cruris:

Achtergrondinformatie

Wat is Ulcus cruris precies?

Ulcus cruris venosum

Ulcus cruris arteriosum

Ulcus cruris mixtum (Gemengd zweer)

Andere subtypes van Ulcus cruris

Informatietabel: veneus vs. arterieel

Oorzaken en risicofactoren

Hoe ontstaat Ulcus cruris?

Hoe ontstaat Ulcus cruris venosum?

Wat is chronische veneuze insufficiëntie (CVI)?

Risicofactoren voor CVI

Stadia van CVI

Hoe ontwikkelt Ulcus Cruris arteriosum zich?

Wat is PAV?

Risicofactoren voor PAV

Stadia van PAV

Symptomen

Niet altijd geassocieerd met pijn

Symptomen van Ulcus cruris venosum:

Symptomen van Ulcus cruris arteriosum:

Diagnose

Een blik is meestal voldoende

Medische voorgeschiedenis

Gedetailleerder onderzoek van de wond en de onderliggende bloedvaten

Bloedonderzoek

Uitstrijkje van bacteriën

Verloop en prognose

Vooruitzichten op herstel

Behandeling en verzorging

Grondige behandeling voor een optimale wondbehandeling

De doelen van elke behandeling omvatten:

Compressietherapie

Wondreiniging

Larventherapie

Chirurgische behandeling

Chirurgie voor Ulcus cruris venosum

Chirurgie voor Ulcus Cruris arteriosum

Behandeling met medicijnen

Zwelling tegengaan

Vervelende jeuk behandelen

Behandeling van geïnfecteerde zweren

Nieuwe behandelingen

Onderzoekers ontwikkelen nieuwe therapieën

Er wordt nu onderzoek gedaan naar een nieuw actief ingrediënt met een potentieel langetermijneffect

Bepaalde Ulcus cruris-patiënten kunnen deelnemen aan een lopend klinisch onderzoek met het nieuw actief ingrediënt

Verdere informatie

Kwaliteitsrichtlijn:

Dit artikel is gebaseerd op de Duitse richtlijn voor evidence-based gezondheidsinformatie, “Leitlinie evidenzbasierte Gesundheitsinformation”.14

Auteurs:

Priv.-Doz. Dr. med. Andreas Kerstan, Tristan Auer

Medische beoordeling:

Birgit Schouren, Ann-Katrin Rueß, Elke Niebergall-Roth, Anna Mößmer

Datum:

22.03.2024

Referenties:

Alle referenties zijn geraadpleegd in maart 2024.

Belangrijke opmerking

Dit artikel bevat algemene adviezen en informatie. Het mag niet worden gebruikt voor zelfdiagnose of zelfbehandeling en vormt geen aanbeveling voor een therapie. Het is geen vervanging voor het raadplegen van een arts. Neem voor individuele vragen contact op met uw behandelend arts.

Bent u geïnteresseerd in het Ulcus cruris Onderzoek?

Ulcus Cruris (beenzweer): Nieuwe behandelingsoptie voor patiënten

Dit artikel is gebaseerd op de Duitse richtlijn voor evidence-based gezondheidsinformatie, “Leitlinie evidenzbasierte Gesundheitsinformation”.¹⁴

Bent u geïnteresseerd in
het Ulcus cruris Onderzoek?